Οι ψευδείς κατηγορίες για βιασμό γίνονται συχνά εργαλείο ρατσισμού. H Susan Smith το 1995 έδεσε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου με τις ζώνες ασφαλείας τον τρίχρονο γιο της Michael και τον 14 μηνών Alexander και μετά το έσπρωξε σε μια λίμνη. Δήλωσε πως ένας μαύρος άντρας απήγαγε τα παιδιά της και για 9 ολόκληρες ημέρες με δάκρυα στα μάτια ζητούσε στην τηλεόραση να επιστραφούν τα παιδιά της σε αυτήν.
Για 9 ολόκληρες ημέρες ένα ανθρωποκυνηγητό ενάντια σε μαύρους άντρες είχε ξεχυθεί στην Νότια Καρολίνα και χρειάστηκε εντατική ανάκριση από τον σερίφη της πόλης και πολλαπλά τεστ ανίχνευσης αλήθειας για να παραδεχτεί η Susan πως αυτή ήταν που δολοφόνησε τα αγόρια της. Μέσα στα επόμενα 25 χρόνια ο φεμινισμός κατάφερε μέσα από το ιδεοληπτικό του δόγμα να αποδομήσει ακόμα και αυτή την διαδικασία ανάκρισης που οδήγησε στην εξιχνίαση αυτής της υπόθεσης. Την στιγμή που οι γυναίκες όχι μόνο λένε ψέματα αλλά το κάνουν και εξαιρετικά πειστικά. H Susan Smith δολοφόνησε τα δυο αγόρια της για να εκδικηθεί τον άντρα της που την χώρισε. Και κατηγόρησε έναν μαύρο άντρα για να καλύψει τα νώτα της. Εάν ο σερίφης δεν ανέκρινε εντατικά της Susan Smith για ημέρες πιθανώς κάποιος αθώος μαύρος θα είχε επωμιστεί την ευθύνη για το έγκλημα που αυτή διέπραξε.
Όπως αποδιοπομπαίος τράγος ήταν εξάλλου και ο Clarence Moses-El ο οποίος κατηγορήθηκε ψευδώς για τον βιασμό μιας γυναίκας που -φυσικά- το όνομα της παραμένει κρυφό το 1987. Ο Moses-El πέρασε 28 ολόκληρα χρόνια στην φυλακή επειδή η ανώνυμη γυναίκα αν και αρχικά δήλωσε πως ήταν πολύ σκοτεινά για να δει ποιος την βίασε, την επόμενη ημέρα δήλωσε στην αστυνομία ότι ονειρεύτηκε πως την βίασε ο μαύρος γείτονας της Clarence Moses-El.
Το ονειρεύτηκε.
Ο Clarence μαζί με άλλους άντρες ξεκίνησε μέσα από την φυλακή μια ολόκληρη εκστρατεία για τους άντρες που ψευδώς κατηγορούνται για βιασμό, μια εκστρατεία που φυσικά δεν έγινε καθόλου γνωστή μιας και αντιτίθεται στο φεμινιστικό αφήγημα. Αντιθέτως καταδικάστηκε σε 48 χρόνια φυλάκισης όταν όχι μόνο δεν υπήρχαν στοιχεία ή μάρτυρες που να τον ενοχοποιούν, αλλά αντιθέτως τα στοιχεία ήταν υπέρ του. Για δεκαετίες ο Moses-El σάπιζε στην φυλακή επειδή μια γυναίκα ονειρεύτηκε ότι την βίασε, η κοινωνία την πίστεψε και τα στοιχεία όχι μόνο αγνοήθηκαν αλλά και μεθοδικά παραποιήθηκαν για να ταιριάζουν με την ιστορία της γυναίκας.
Ακόμα και όταν ο πραγματικός βιαστής ομολόγησε την πράξη του, ακόμα και όταν στοιχεία που αποδείκνυαν την αθωότητα του καταστράφηκαν “τυχαία”, ακόμα και τότε το Δικαστήριο αρνούνταν να αθωώσει τον Moses-El και να παραδεχτεί πως έκανε λάθος να καταδικάσει έναν αθώο μαύρο άντρα επειδή πίστεψε την γυναίκα που είπε πως ονειρεύτηκε ότι την βίασε. Ο Clarence Moses-El ελευθερώθηκε σχεδόν 30 χρόνια μετά. Όμως η ιστορία του δεν έγινε ποτέ γνωστή.
Η Teresa Klein κατηγόρησε το 2018 ένα εννιάχρονο μαύρο αγόρι για σεξουαλική επίθεση. Κάλεσε την αστυνομία υποστηρίζοντας πως ο εννιάχρονος της χούφτωσε χαμένη στο ίδιο φεμινιστικό αφήγημα της “τοξικής αρρενωπότητας” που θέλει ακόμα και ανήλικα αγόρια να είναι επίδοξοι βιαστές. Το περιστατικό πήρε τεράστιες διαστάσεις μιας και εάν δεν υπήρχε κάμερα που να αποδείκνυε πως η κατηγορία ήταν αβάσιμη το αγοράκι θα μπορούσε όντως να αντιμετωπίσει κατηγορίες για σεξουαλική επίθεση, φαινόμενο το οποίο είναι πλέον διαδεδομένο στην Αμερική.
Εξαιτίας του φεμινιστικού αφηγήματος.
Στο ίδιο ακριβώς μοτίβο όμως, ο δεκαεξάχρονος μαύρος Brian Banks κατηγορήθηκε ψευδώς από την συμμαθήτρια του Wanetta Gibson για βιασμό το 2002. Πέρασε 6 χρόνια στην φυλακή και άλλα 5 έξω από αυτήν καταγεγραμμένος ως δράστης σεξουαλικών εγκλημάτων. Γεγονός που κατέστρεψε την καριέρα του σαν αθλητή που ήταν πολλά υποσχόμενη μιας και ήδη είχε πάρει υποτροφία εξαιτίας του μεγάλου του ταλέντου. Κατάφερε να αθωωθεί από τις κατηγορίες όταν η Wanetta Gibson έκανε το λάθος να του στείλει ένα βίντεο ζητώντας του συγνώμη για αυτό που του έκανε.
Ο Brian Banks αποδέχτηκε αρχικά την κατηγορία. Επειδή ο δικηγόρος του τον συμβούλεψε πως εάν δεν το έκανε μάλλον θα φυλακίζονταν για 40 χρόνια. Και του υποσχέθηκε πως δεν θα μπει καθόλου φυλακή. Η Wanetta Gibson και η μητέρα της έκαναν μήνυση στο σχολείο μέσα στο οποίο ο υποτιθέμενος βιασμός έλαβε χώρα. Επειδή δεν ήταν “ασφαλής χώρος” και κέρδισαν 1,5 εκατομμύρια δολάρια. Οι ψευδείς κατηγορίες έγιναν στα χέρια τους εργαλείο κέρδους.
O Kevin Richmond όπως και οι πέντε άλλοι μαύροι φίλοι του, Kharey Wise, Yusef Salaam, Raymond Santana and Antron McCray, κατηγορήθηκαν για βιασμό απλά επειδή ήταν μαύροι το 1989. Ήταν 14 χρονών. Πέρασε 7 χρόνια στην φυλακή και η ιστορία τους εξιστορείται στην σειρά When they see us του Netflix.
Ο μαύρος Archie Williams πέρασε 36 ολόκληρα χρόνια στην φυλακή έχοντας κατηγορηθεί ψευδώς για βιασμό. Τρεις άνθρωποι κατέθεσαν ότι ήταν σπίτι του όταν το συνέβη το συμβάν. Και τα δαχτυλικά αποτυπώματα δεν ταίριαζαν με αυτά που βρέθηκαν στην σκηνή του εγκλήματος. Η σύγχρονη τεχνολογία έφερε καινούργιο φως στην υπόθεση. Και 36 χρόνια μετά ο Williams ελευθερώθηκε για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε ποτέ. “Δεν είμαι απόλυτα χαρούμενος επειδή αφήνω πίσω μου όλους αυτούς τους αθώους άντρες στην φυλακή” είπε ο Williams.
“Δεν θα είμαι ποτέ ελεύθερος εάν δεν είναι και αυτοί”.
Το 1944 ο μαύρος George Stinney Jr κατηγορήθηκε ψευδώς για τις δολοφονίες δυο λευκών κοριτσιών και εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα. Η Δίκη του διήρκεσε 10 λεπτά. Ήταν μόλις 14 χρονών.
Τέσσερις μαύροι άντρες, ο Charles Greenlee, ο Walter Irvin, ο Samuel Shepherd και ο Ernest Thomas, αθωώθηκαν. Μετά από 70 χρόνια. Είχαν κατηγορηθεί ψευδώς για βιασμό. Είναι όλοι τους νεκροί. Ο Thomas δολοφονήθηκε σε λιντσάρισμα το 1949 ακριβώς μετά την ψευδής κατηγορία. Οι υπόλοιποι τρεις βασανίστηκαν σωματικά μέχρι να ομολογήσουν ένα έγκλημα που δεν διέπραξαν. Ο Shepherd πυροβολήθηκε από τον αστυνομικό που τον μετέφερε στην Δίκη που θα γίνονταν για να αθωωθεί εξαιτίας ελλιπών στοιχείων. Ο Greenlee και ο Irvin πέθαναν στην φυλακή. Οι ψευδείς κατηγορίες λειτούργησαν ως εργαλείο για ρατσισμό και αυτοδικεία.
Η Norma Padgett, η γυναίκα που τους κατηγόρησε ψευδώς για βιασμό είναι ακόμα ζωντανή. Και υποστηρίζει ακόμα ότι δεν είπε ψέματα.
O μαύρος Kerry Robinson κατηγορήθηκε ψευδώς για βιασμό το 2002. Αθωώθηκε αφότου πρώτα πέρασε σχεδόν 20 χρόνια στην φυλακή.
O Thomas Haynesworth κατηγορήθηκε στα 18 του για τους βιασμούς 4 γυναικών. Πέρασε 27 χρόνια στην φυλακή επειδή μια από τις γυναίκες θεώρησε πως τον αναγνώρισε. Ακόμα και όταν οι βιασμοί συνεχίστηκαν στην ίδια γειτονιά κανείς δεν σκέφτηκε πως ο Haynesworth μπορεί να ήταν εντέλει αθώος. Αρνούνταν τις κατηγορίες που του αποδόθηκαν όλα αυτά τα χρόνια. Αθωώθηκε εξαιτίας της νέας τεχνολογίας συλλογής στοιχείων που δεν υπήρχε την εποχή που καταδικάστηκε.
Όλοι αυτοί οι άντρες και όλα αυτά τα νεαρά αγόρια κατηγορήθηκαν ψευδώς. Καταδικάστηκαν και σάπισαν στην φυλακή, εκτελέστηκαν ή λιντσαρίστηκαν δημόσια. Οι ζωές και τα όνειρα τους καταστράφηκαν. Καμία συμπόνια δεν έδειξε η κοινή γνώμη προς αυτούς και οι ιστορίες τους ξεχάστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες.
Επειδή πιστέψανε τις γυναίκες.
Το φεμινιστικό αφήγημα δεν κάνει διαχωρισμούς στην φυλή και την ηλικία. Ακόμα και ένα 9χρονο μαύρο αγόρι μπορεί να είναι βιαστής. Ο φεμινισμός μισεί τους άντρες γενικά όμως στα χέρια ρατσιστών ο φεμινισμός είναι καθώς είδαμε ένα εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο. Και τέλος ο φεμινισμός προσπαθεί να μας πείσει πως οι κοινωνίες μας δεν τιμωρούν τους βιαστές των γυναικών. Την στιγμή που αυτό όχι είναι μόνο ιστορικά λάθος αλλά και αντιθέτως αθώοι άντρες έχουν υποφέρει από ψευδείς κατηγορίες. Και οι ιστορίες τους έχουν ξεχαστεί επειδή δεν εξυπηρετούν το φεμινιστικό δόγμα. Δεν συζητάμε ποτέ για το πως οι ψευδείς κατηγορίες γίνονται εργαλείο ρατσισμού, εκδίκησης και ωφέλους.
Ιστορικά οι σουφραζέτες στην Αμερική φορούσαν λευκά στις συναντήσεις και τις πορείες τους για να συμβολίσουν την αγνότητα τους και σε πολλές περιπτώσεις την αγνότητα της λευκής φυλής τους. Ένα γεγονός που οι υπέρμαχοι της θεοποίησης των σουφραζέτων βολικά ξεχνούν. Ή ξεχνούν πως οι αρχιτέκτονες του φεμινισμού αρνήθηκαν την ψήφο στους μαύρους.
Και όσοι δεν μαθαίνουν από το παρελθόν είναι καταδικασμένοι να το επαναλάβουν.
