Ποιά είναι η ακαδημία της αρρενωπότητας που χτίζει ο φεμινισμός; Είναι ώρα για μια βουτιά στις θεωρίες του φεμινισμού για τον άντρα και τα προβλήματα του. Οι θεωρήσεις αυτές γίνονται πάντα αποκλειστικά κάτω από την μυωπική ματιά του φεμινισμού για την πραγματικότητα και ως αποτέλεσμα παρουσιάζουν πάντα τον άντρα στερεοτυπικά, περιορισμένα και παραμορφωμένα. Η ίδια ακριβώς αυτή παραμορφωμένη θεώρηση για τον άντρα είναι και η μεγαλύτερη απόδειξη πως ο φεμινισμός δεν ενδιαφέρεται και για τα προβλήματα του άντρα, όπως προμοτάρει. Όταν ξεκινάς με λανθασμένες βάσεις, -καταπίεση της γυναίκας, πατριαρχία και λοιπές ανοησίες-, καταλήγεις με μια θεωρία για τα μπάζα και με ανθρώπους που την χρησιμοποιούν υποθετικά με καλές προθέσεις, για να συγκαλείψουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άντρες.
Ο Michael Kimmel, κοινωνιολόγος και συγγραφέας βιβλίων όπως το “ο οδηγός των αντρών στον φεμινισμό” και το “Θυμωμένοι λευκοί άντρες”, μέσα στο οποίο αποστασιοποιείται από τα κινήματα δικαιωμάτων των αντρών και προσπαθεί να τα απαξιώσει. Ο Kimmel είναι εξαιρετικά γνωστός στον χώρο του φεμινισμού, είναι καθηγητής πανεπιστημίου, έχει δώσει δεκάδες ομιλίες για τον φεμινισμό και έχει συνεργαστεί με κυβερνήσεις για θέματα που αφορούν το φύλο. Είναι λατρεμένος από τις φεμινίστριες ακτιβίστριες και εάν διαβάσουμε την άποψη του για το αντρικό φύλο μπορούμε να καταλάβουμε το γιατί.
Ποια είναι η θέση λοιπόν του άντρα στην σύγχρονη κοινωνία σύμφωνα με τον Kimmel και τις φεμινίστριες φιλενάδες του;
Βάση του βιβλίου του οι άντρες περνάνε κρίση. Περνάνε κρίση επειδή βλέπουν ότι χάνουν το αντρικό προνόμιο τους. Και έτσι η λίστα που παρουσιάζει του γιατί οι άντρες περνάνε αυτή την κρίση δεν μας εκπλήσει. Ψυχικές ασθένειες, αυτοκτονίες, τρομοκρατία, βιασμοί, μαζικές δολοφονίες και νεαροί μαύροι που δολοφονούνται από την αστυνομία. Φυσικά αυτό το τυπικό από όλα έχει ο μπαξές αναλύεται πάντα με δυο μέτρα και δυο σταθμά στα πρότυπα που χάραξε ο φεμινισμός. Για παράδειγμα όσον αφορά την τρομοκρατία, τους βιασμούς και τις μαζικές δολοφονίες, ο Kimmel εστιάζει την “έμφυτη βία” των αντρών και δεν αναλύει καθόλου τον άντρα ως θύμα κοινωνικής ανισότητας. Παρόλα αυτά φαίνεται να παραδέχεται ότι οι άντρες έχουν όντως κάποια προβλήματα. Ο Kimmel λοιπόν για αυτόν τον λόγο εφεύρε έναν νέο κοινωνιολογικό κλάδο στα αμερικανικά πανεπιστήμια, τον κλάδο της αρρενωπότητας.
Φυσικά η μελέτη του των προβλημάτων των αντρών όπως εξάλλου γίνεται εντελώς ξεκάθαρο στο άρθρο και από τις ομιλίες του Kimmel έχει την ευλογία του φεμινισμού επειδή ο Kimmel παρουσιάζει τον άντρα ως αποκλειστικά υπεύθυνο για τα προβλήματα του και εστιάζει κυρίως στην αρρενωπότητα του ως κάτι το οποίο πρέπει να διορθωθεί. “Εάν κατανοούσαμε καλύτερα τους άντρες, πόσα από τα προβλήματα του πλανήτη θα είχαμε λύσει ή τουλάχιστον θα προσπαθούσαμε να λύσουμε”; Αυτή η πρόταση του Kimmel μας εξηγεί συνοπτικά αλλά με ακρίβεια τι ακριβώς διαπραγματεύεται στον κοινωνιολογικό κλάδο που εφεύρε. Την ακαδημία της αρρενωπότητας του φεμινισμού.
Αλλά ας δούμε πως καταλήγει εκεί.
Το άρθρο ξεκινά με μια συζήτηση που αφορά τις διαφορές ανάμεσα σε έναν καλό άντρα και έναν “αληθινό” άντρα. Ο Kimmel μαζεύει άντρες και γυναίκες στον ίδιο χώρο και τους ρωτά τι ακριβώς σκέφτονται όταν ακούνε αυτές τις λέξεις. Όπως είναι φυσικό κάνουν διαφορετικές συνδέσεις ανάμεσα στα δυο. Όπως εξάλλου θα έκαναν και εάν σκεφτόντουσαν τις λέξεις καλή γυναίκα και “αληθινή” γυναίκα. Ο Kimmel καταλήγει πως οι άντρες είναι μπερδεμένοι για το τι σημαίνει να είσαι άντρας. Αυτό είναι το ρεζουμέ της άποψης του που διαμορφώθηκε σε κλάδο μελέτης σε πανεπιστήμια. “Το βλέπουμε σαν επιστήμη” μας εξηγεί η Daphne C. Watkins, η πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης για την μελέτη των Αντρών.
“Το βλέπουμε σαν επιστήμη”.
Τα τελευταία 50 χρόνια έχουμε ακούσει εκατοντάδες κυριολεκτικά προβλήματα των γυναικών. Από σοβαρά μέχρι ανοησίες και από πραγματικά μέχρι φανταστικά. Από βιασμούς, σεξουαλική παρενόχληση, διακρίσεις στον χώρο εργασίας, την υποτιθέμενη διαφορά στους μισθούς. Τον σεξισμό και τις τσέπες στα ρούχα και όλα αυτά είναι βασισμένα σε ένα δομημένο σύστημα το οποίο τις καταπιέζει αποκλειστικά και ενεργά. Υπάρχουν κλάδοι στα πανεπιστήμια που τα μελετάνε για δεκαετίες. Και οι θεωρίες τους, όσο ανυπόστατες και χωρίς αποδείξεις να είναι έχουν γίνει πιστευτές και δημοφιλής στην ποπ κουλτούρα.
Αντιθέτως οι άντρες έχουν προβλήματα επειδή είναι μπερδεμένοι. Και σαν απόδειξη έχουμε έναν κλάδο που “τον βλέπουμε σαν επιστήμη”.
Στο πρώτο παγκόσμιο συνέδριο για τον άντρα και την αρρενωπότητα που διοργάνωσε ο Kimmel, η Gloria Steinem, μια διεθνώς αναγνωρισμένη φεμινίστρια και ακτιβίστρια από το 1960 ακόμα, μας εξηγεί. “Ο μέσος όρος ζωής του άντρα ανεβαίνει 3 με 4 χρόνια εάν αφαιρέσουμε τους θανάτους που οφείλονται στην τοξική αρρενωπότητα, όπως θάνατοι από βία, θάνατοι από μεγάλη ταχύτητα στους δρόμους και θάνατοι από ασθένειες που συνδέονται με το άγχος. Πιο κίνημα μπορεί να προσφέρει στους άντρες δυο ή τρία παραπάνω χρόνια ζωής;” υπονοώντας με χασκογελάκια τον φεμινισμό. Και την ακαδημία της αρρενωπότητας που χτίζει.
“Το βλέπουμε σαν επιστήμη”.
Η Steinem μας εξηγεί σε ένα φεμινιστικό παραλήρημα που συνάδει απόλυτα με τον κλάδο του Kimmel πως οι άντρες ευθύνονται για τα προβλήματα τους. Η αρρενωπότητα φταίει για την βία. Για την ταχύτητα στους δρόμους. Ακόμα και για το άγχος. Οι άντρες παθαίνουν εμφράγματα και εγκεφαλικά επειδή τους ταλαιπωρεί η αρρενωπότητα τους. Ας συνοψίσουμε λοιπόν για να είμαστε σίγουροι ότι καταλάβατε. Σε ένα παγκόσμιο συνέδριο ενός ακαδημαϊκού κλάδου που ασχολείται υποθετικά με τα προβλήματα των αντρών, μια διεθνούς βεληνεκούς αναγνωρισμένη φεμινίστρια μας εξηγεί πως οι άντρες πεθαίνουν επειδή φταίνε αυτοί. Και η δήλωση της αυτή χειροκροτάτε και αναπαράγεται χωρίς καμία ντροπή σε άρθρα τεράστιων εφημερίδων. Και γίνεται υλικό προς ανάγνωση σε φοιτητές πανεπιστημίων.
Αντίθετα μια τέτοια δήλωση σε ανάλογο φεμινιστικό συνέδριο που θα αφορούσε γυναίκες και κατά πόσο αυτές φταίνε για τους βιασμούς και τους θανάτους τους θα χαρακτηρίζονταν ως μισογυνική και το απόλυτο victim blaming. Μόνο για τις γυναίκες όμως.
“Το βλέπουμε σαν επιστήμη”.
Την επιστήμη που ο φεμινισμός απεχθάνεται όταν έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με τις θεωρίες του περί πατριαρχίας.
Και όπως ακριβώς γίνεται στις συζητήσεις με όλες τις φεμινίστριες καταλήγουμε να μιλάμε όχι για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άντρες αλλά για αυτά για τα οποία ευθύνονται υποθετικά μόνο αυτοί. Και η λύση στα προβλήματα τους προσφέρεται απλόχερα από τον φεμινισμό. Δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι για τα προβλήματα των αντρών πέρα από το να κάνουμε τους άντρες φεμινιστές. Καμία συζήτηση, καμία αναφορά στην κοινωνική ανισότητα που αντιμετωπίζουν οι άντρες. Την διαφορά για παράδειγμα στις ποινές φυλάκισης. Την μεροληψία απέναντι τους στα θέματα επιμέλειας, το ότι χάνουν τις δουλειές τους. ;H που φυλακίζονται απλά με μια κατηγορία για σεξουαλική κακοποίηση.
Το ότι δεν δίνονται ποτέ κονδύλια για φορείς που να προστατεύουν άντρες θύματα ή για την έρευνα που αφορά τα προβλήματα τους. Γιατί να δίνονται εξάλλου; Ο Kimmel και η φεμινίστρια φίλη του “βλέπουν” τις ανυπόστατες θεωρήσεις τους “ως επιστήμη”. Ο Kimmel πιστεύει στην ισότητα, αλλά δεν μιλάει για τα προβλήματα των αντρών. Και αντί να ασχοληθεί με το πως η δομή των κοινωνιών μας, όπως και ο φεμινισμός, είναι τεράστιοι παράγοντες για τις ψυχικές ασθένειες που αντιμετωπίζουν, για όλο το αντροκεντρικό ποινικό σύστημα, τις αυτοκτονίες και τις εξαρτήσεις τους, τους εξηγεί πως φταίνε αυτοί για αυτά.
Η προπαγάνδα του Kimmel απομακρύνει την εστίαση από τα προβλήματα των αντρών και την σοβαρότητα τους. Eστιάζει σε έναν θεωρητικό μονόλογο για το πως ο φεμινισμός είναι καλός και για τους άντρες. Ιδίως για τους άντρες. Το μόνο που χρειάζεται είναι να παραδεχτούν πως αυτοί είναι η πηγή όλου του κακού στον κόσμο.
Μιας και η ακαδημία της αρρενωπότητας του φεμινισμού θα λύσει όλα τους τα προβλήματα. Αντί για την επιστήμη.
