Έχετε ποτέ σας ακούσει για την διάκριση των αντρών στα πανεπιστήμια; Είμαι σίγουρος πως όχι. Εφόσον οι λευκοί άντρες κατέχουν προνόμιο στις κοινωνίες μας πως γίνεται να έχουν την πιο δυσμενή μεταχείριση και κανείς δεν ανησυχεί μήπως αυτή είναι αποτέλεσμα μίσους; Παντού στην Δύση από την Αμερική έως την Ευρώπη, θέσεις χαρίζονται στις γυναίκες ανεξαρτήτως ικανοτήτων.
Το πανεπιστήμιο της Μελβούρνης αποφάσισε για παράδειγμα λίγα χρόνια πριν πως οι θέσεις των καθηγητών μαθηματικών θα είναι διαθέσιμες μόνο σε γυναίκες.
Η υπουργός παιδείας της Σκωτίας αποφάσισε πως θα δημιουργηθούν θέσεις καθηγητών στα πανεπιστήμια όλης της χώρας αποκλειστικά για τις γυναίκες.
Το πανεπιστήμιο τεχνολογίας στην Ολλανδία δεν κάνει πλέον από πέρυσι δεκτές τις αιτήσεις αντρών για μόνιμες ακαδημαϊκές θέσεις για τους πρώτους 6 μήνες των προσλήψεων, και θα κάνει δεκτές μόνο αυτές των γυναικών.
Η λογική πίσω από αυτή την διάκριση είναι πως οι γυναίκες δεν έχουν μεγάλο αντιπροσωπευτικό αριθμό σε αυτούς τους τομείς. Και άρα οι θέσεις πρέπει να τους χαρίζονται. Και όλες μα όλες οι ανακοινώσεις των πανεπιστημίων έχουν ένα βασικό κοινό: αιτιολογούν ως βασικό μέρος της απόφασης τους τον υποτιθέμενο σεξισμό τον οποίο βιώνουν οι γυναίκες στα πανεπιστήμια. Ότι δηλαδή δεν είναι ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να συναγωνιστούν τους άντρες στα μαθηματικά. Είναι ότι οι γυναίκες βιώνουν σεξισμό και αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούν να συναγωνιστούν τους άντρες στα μαθηματικά.
Με αυτή την υπέροχη σκακιστική κίνηση ο φεμινισμός όχι μόνο καταφέρνει να δημιουργήσει επίσημες πολιτικές διάκρισης εις βάρος των αντρών αλλά επιπλέον να τους κατηγορήσει για αυτές. Είναι οι άντρες που φταίνε που τώρα γίνονται διακρίσεις απέναντί τους μιας και συμπεριφέρονται “σεξιστικά” απέναντι στις γυναίκες.
Είναι οι άντρες που φταίνε για την διάκριση βάση του φύλου τους που οι ίδιοι βιώνουν.
Ας επαναλάβουμε τι ακριβώς γίνεται για να είμαστε σίγουροι ότι το αντιλαμβανόμαστε για αυτό ακριβώς που είναι. Τεράστια πανεπιστήμια σε όλη την Δύση απαγορεύουν σε άντρες να κάνουν αίτηση για υψηλές μόνιμες ακαδημαϊκές θέσεις. Και επιτρέπουν αποκλειστικά και μόνο σε γυναίκες να κάνουν αίτηση και να προσληφθούν στις θέσεις αυτές. Και αυτό γίνεται επειδή ο φεμινισμός αποφάσισε βάση ανυπόστατων και αναπόδεικτων θεωριών πως οι άντρες επικρατούν στις θέσεις αυτές ξεκάθαρα λόγο του σεξισμού. Και πως οι άντρες όχι μόνο ποτέ δεν άξιζαν τις θέσεις που κατέχουν αλλά μεθοδικά αποτρέπουν τις γυναίκες από το να συναγωνιστούν μαζί τους. Εάν κυριολεκτικά οποιαδήποτε άλλη κοινωνική ομάδα αποκλείονταν από κυριολεκτικά οποιαδήποτε δημόσια θέση, πόσο μάλλον ακαδημαϊκή, οι φεμινίστριες θα είχαν επαναστατήσει και φυσικά αυτό δεν θα γίνονταν δεκτό και θα θεωρούνταν -δικαίως- διάκριση.
Η διάκριση των αντρών στα πανεπιστήμια είναι όμως κάτι με το οποίο κανένας δεν φαίνεται να έχει πρόβλημα.
Και φυσικά το θέμα δεν είναι μόνο η διάκριση. Εξίσου σοβαρό είναι πως πλέον δεν προσλαμβάνονται τα καταλληλότερα άτομα για τις εκάστοτε θέσεις. Οι καλύτεροι βάση ικανοτήτων, βιογραφικού και επιτευγμάτων. Προσλαμβάνονται απλά γυναίκες λόγω του φύλου τους. Γεγονός που βάλλει την εκπαίδευση των φοιτητών. Όπως και την εξέλιξη των ερευνών του πανεπιστημίου. Μιας και οι γυναίκες αυτές δεν είναι απαραίτητα καλύτερες από τους άντρες στους οποίους οι θέσεις αυτές απαγορεύτηκαν.
Γεγονός που οδηγεί σε έναν άλλον κύκλο παράνοιας και φεμινιστικής γκρίνιας.
Και αυτό επειδή είναι εντελώς φυσιολογικό για τους άντρες συνεργάτες αυτών των γυναικών που προσλήφθηκαν απλά επειδή είναι γυναίκες, να νιώθουν απέχθεια και αδικημένοι για το γεγονός αυτό. Και όταν αυτή η απέχθεια εκφραστεί με οποιονδήποτε τρόπο -ακόμα και δικαιολογημένο- τότε αυτή θα μεταφραστεί ως περισσότερος σεξισμός. Για τον οποίο θα πρέπει να ληφθούν περισσότερα μέτρα, όπως για παράδειγμα απολύσεις αντρών που αισθάνονται και εκφράζονται ως αδικημένοι. Και άνοιγμα για περισσότερες θέσεις που απευθύνονται αποκλειστικά σε γυναίκες.
Όλος αυτός ο βίαιος κύκλος αποδυναμώνει την επιστήμη και την αναζήτηση για αλήθεια. Την ίδια ακριβώς στιγμή που προσβάλει αφάνταστα τους άντρες επιστήμονες. Που συνέβαλαν στο να χτιστούν οι ασφαλείς και δημοκρατικές κοινωνίες στις οποίες ζούμε. Εξηγώντας τους ξεδιάντροπα πως δεν κέρδισαν τίποτα με το σπαθί τους αλλά απλά είχαν αντρικό προνόμιο.
Και πως πρέπει να δεχτούν την πρόσληψη γυναικών αποκλειστικά λόγω του φύλου τους. Και τον δικό τους αποκλεισμό στον χώρο της επιστήμης ως μια “ευκαιρία” για να “εξιλεωθούν” από τον σεξισμό τους. Ειδάλλως θα κατηγορηθούν για περισσότερο σεξισμό. Η διάκριση των αντρών στα πανεπιστήμια κανονικοποιείται με πρόφαση τον σεξισμό.
Δεν υπάρχει κανένα απολύτως επιστημονικό στοιχείο που να δείχνει πως υπάρχει σεξιστική διάκριση σε αυτά τα πανεπιστήμια. Για την ακρίβεια αυτές οι πολιτικές είναι οι πρώτες σεξιστικές διακρίσεις σε αυτά τα πανεπιστήμια. Παρόλα αυτά οι κοινωνίες μας είναι τόσο συνηθισμένες στο να ακούν συνεχώς για τον υποτιθέμενο σεξισμό που “βιώνουν” οι γυναίκες που θεωρούν πως αυτό όντως ισχύει. Το μόνο στοιχείο που παρουσιάζεται είναι μια μικρή έρευνα που φυσικά διεξήχθη μεροληπτικά,
Για να καταλήξει σε προκαθορισμένα συμπεράσματα.
Για παράδειγμα αν και η έρευνα δείχνει πως οι άντρες επιλέγονται συχνότερα για αυτές τις θέσεις, αδιαφορεί βολικά για το γεγονός του ότι οι άντρες που επιλέχτηκαν ως κατάλληλοι στην έρευνα είναι άνω των 50 ετών. Και μπορεί η επιλογή να ήταν εντελώς άσχετη με το γεγονός του ότι ήταν άντρας και να είχε να κάνει κυρίως με την πεποίθηση πως κάποιος μεγαλύτερος σε ηλικία είναι περισσότερο έμπειρος για αυτή την θέση. Και το βασικότερο είναι πως η έρευνα δεν λαμβάνει υπόψιν της τις επιδόσεις των αντρών αυτών στους τομείς για τους οποίους επιλέχτηκαν. Και απλά αποδίδει την επιλογή τους ως αποτέλεσμα σεξισμού. Ο ελέφαντας στο δωμάτιο λοιπόν είναι πως ενώ οι άντρες στην έρευνα μπορεί να επιλέχτηκαν απλά επειδή ήταν καλύτεροι σε αυτό που έκαναν, η έρευνα υποθέτει πως η επιλογή τους έγινε ξεκάθαρα για σεξιστικούς λόγους.
Και φυσικά υπάρχουν πληθώρα ερευνών που δείχνουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτήν. Αυτήν την μία και μοναδική έρευνα στην οποία γίνεται συνεχώς αναφορά από τα πανεπιστήμια αυτά για να δικαιολογήσουν την επίσημη πολιτική διάκρισης με την οποία προσλαμβάνουν πλέον ακαδημαϊκούς και καθηγητές. Όπως για παράδειγμα αυτή η έρευνα που δείχνει πως είναι δυο φορές πιο πιθανό να προσληφθεί μια γυναίκα στους επιστημονικούς κλάδους αντί για έναν άντρα.
Η έρευνα αυτή δεν έχει τον μικρό αριθμό υποκειμένων που έχει η παραπάνω.
Αντιθέτως έχει διεξαχθεί σε 371 πανεπιστήμια σε όλη την Αμερική. Και λαμβάνει υπόψιν της τα προσόντα και τις επιδόσεις των αντρών και γυναικών. Και δείχνει πως ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα με τα ίδια ακριβώς προσόντα που κάνουν αίτηση για θέση σε επιστημονικό κλάδο, είναι δυο φορές πιο πιθανό να προσληφθεί η γυναίκα.
Με λίγα λόγια μεγάλα πανεπιστήμια σε όλη την Δύση αδιαφορούν για την αλήθεια που προσφέρει μια πολύ πιο έγκυρη έρευνα. Που έχει διεξαχθεί σε συντριπτικά μεγαλύτερο κοινό και με αναλυτικότερο, αμερόληπτο μοντέλο. Αντιθέτως εστιάζουν σε μια έρευνα που έχει γίνει σε ελάχιστα άτομα με αμφίβολους τρόπους και μεροληπτικό μοντέλο. Για να δικαιολογήσουν την διάκριση που πλέον οι άντρες βιώνουν στον εκπαιδευτικό χώρο επίσημα.
Ντροπιάζοντας τους μάλιστα κι από πάνω.
Και σε περίπτωση που οι άντρες αυτοί οργάνωναν διαδηλώσεις και πορείες για να διαμαρτυρηθούν για την συστηματική αυτή διάκριση που βιώνουν, θα χαρακτηρίζονταν μισογύνηδες και φασίστες. Θα λάμβαναν δηλαδή ακόμα περισσότερο ντροπιασμό. Και θα απολύονταν στο δευτερόλεπτο για να αντικατασταθούν από περισσότερες γυναίκες.
Εννοείται πως παρόμοιες θέσεις δεν δίνονται αποκλειστικά σε γυναίκες σε άλλους κλάδους που υπάρχει προφανής ανισότητα. Όπως για παράδειγμα σε αυτόν της κατασκευής. Η οικοδομή και το χαμαλίκη δεν είναι κάτι που η φεμινίστρια επιδιώκει για τις γυναίκες. Οπότε εκεί δεν υπάρχει καμία διάκριση και κανένας σεξισμός. Όταν σχεδόν αποκλειστικά άντρες πεθαίνουν, εκατομμύρια κάθε χρόνο, κάνοντας όλες τις επικίνδυνες δουλειές που οι γυναίκες αρνούνται να κάνουν.
Και φυσικά δεν δίνονται δωρεάν θέσεις εργασίας στους άντρες σε κλάδους που οι γυναίκες επικρατούν στην συντριπτική τους πλειοψηφία. Όπως πχ αυτόν της εκπαίδευσης. Και αυτό επειδή οι γυναίκες κέρδισαν με το σπαθί τους αυτή την πρωτιά.
Όχι σαν τους άντρες που απλά τους χαρίστηκε.
