Ας δούμε όμως πως η φεμινιστική ψευδοεπιστήμη μεταμορφώνεται σε εργαλείο ποινικοποίησης. Πριν μερικούς μήνες ήρθε πρόταση στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κύπρου για να ποινικοποιηθεί ο σεξισμός, κάτι που μας εξηγείται πως έχει ως στόχο την καταπολέμηση του σεξισμού και των σεξιστικών συμπεριφορών σε βάρος των γυναικών στην κυπριακή κοινωνία. Η μία πρόταση θέλει ποινή φυλάκισης έως και πέντε ετών ή χρηματική ποινή 10.000 ευρώ. Η άλλη θέλει ποινή φυλάκισης έξι μηνών ή χρηματική ποινή 2.000 ευρώ. Αναφέρθηκε επίσης πως η προβλεπόμενη ποινή για τον σεξισμό μέσω διαδικτύου πρέπει να είναι πέντε χρόνια φυλάκιση και άνω. Δεν σας ακούγεται τόσο αστείο τώρα ε; Ούτε θεωρείτε πως αυτό το υποκινούν οι “φεμινάζι” με τα πράσινα μαλλιά έτσι;
Όχι.
Στην συζήτηση συμμετείχαν με εισηγήσεις και ιδέες η Επίτροπος Ισότητας των Φύλων. Η Σύμβουλος του Υπουργού Εξωτερικών για θέματα Φύλου. Εκπρόσωπος του Γραφείου της Επιτρόπου Διοικήσεως. Εκπρόσωποι του Υπουργείου Δικαιοσύνης, της Αστυνομίας, του Μεσογειακού Ινστιτούτου Μελετών Κοινωνικού Φύλου. Της Συμβουλευτικής Επιτροπής για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας στην Οικογένεια. Της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου. Του Συνδέσμου για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Βίας στην Οικογένεια (ΣΠΑΒΟ). Του Κυπριακού Συνδέσμου Οικογενειακού Προγραμματισμού και των Γυναικείων Οργανώσεων.
Όλοι δηλαδή οι επίσημοι φεμινιστικοί φορείς που αύριο όταν στην Κύπρο συλλαμβάνεται κάποιος επειδή είπε ένα σεξιστικό ανέκδοτο, οι αμόρφωτοι επαναστάτες και λοιποί πηγαδόφιλοι θα μας εξηγούν πως δεν εκπροσωπούν τον φεμινισμό, και πως δεν είναι αυτές οι φεμινίστριες.
«Στον Νόμο κατά του σεξισμού πρέπει να δοθεί έμφαση στο γεγονός ότι ο σεξισμός στρέφεται κυρίως κατά των γυναικών, χωρίς να παραγνωρίζουμε ότι θύματα σεξισμού μπορεί είναι και άνδρες», είπε μεταξύ άλλων η Μελίνα Τριγγίδου Λειτουργός του Γραφείου της Επιτρόπου Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Φυσικά. Μόνο γυναίκες θα μπορούν να απειλούν άντρες με κατηγορίες υποτιθέμενου σεξισμού και ποινές φυλάκισης.
Ας δούμε όμως βήμα βήμα πως η φεμινιστική ψευδοεπιστήμη καλλιεργεί όλο αυτό.
Kαι πως καταλήγει ένα αντι-επιστημονικό ιδεολόγημα να επιβάλλει νόμους ποινικοποίησης βάση των ιδεοληπτικών θεωριών του. Σύμφωνα με τον καθηγητή Derald Wing Sue οι μικροεπιθέσεις είναι μικρά καθημερινά σχόλια που χρησιμοποιούνται καθημερινά από αυτούς που έχουν προνόμιο για να ασκούν καταπίεση στους υπόλοιπους. Οι μικροεπιθέσεις -για τις οποίες έχουμε μιλήσει εδώ και είναι βασικό θεμέλιο της φεμινιστικής θεωρίας- συμπεριλαμβάνουν το να ρωτάς έναν μη λευκό άνθρωπο από που κατάγεται, το να χρησιμοποιείς λέξεις όπως τρελός ή ανάπηρος, το να λες “τι έγινε παιδιά” ή το να ρωτάς μια γυναίκα εάν ξέρει να μαγειρεύει.
Ο Sue είναι πεπεισμένος πως τα σχόλια αυτά είναι βλαβερά και επικίνδυνα. Με το πέρασμα του χρόνου μας διαβεβαιώνει οι μικροεπιθέσεις συσσωρεύονται και σχηματίζουν έναν αόρατο πλέγμα καταπίεσης. O Sue καταγράφει την ζημιά που μπορεί να προκαλέσουν σε ένα βιβλίο του με τίτλο “Μικροεπιθέσεις στην καθημερινότητα, φυλή, φύλο και σεξουαλική ταυτότητα”. Τα “επιστημονικά” του ευρήματα μας διαβεβαιώνουν πως οι μικροεπιθέσεις “ρουφάνε την ψυχική ενέργεια. Υποβαθμίζουν συναισθηματικά, προκαλούν προβλήματα υγείας. Μειώνουν τον μέσο όρο ζωής. Και εμποδίζουν της μειονότητες από το να έχουν ίση πρόσβαση στην εκπαίδευση, την εργασία και τους φορείς υγείας”.
Ναι ναι. Η φεμινιστική ψευδοεπιστήμη του Sue μας εξηγεί πως το “τι γίνεται παιδιά;” μειώνει τον μέσο όρο ζωής των μειονοτήτων και τους ρουφά την “ψυχική ενέργεια” τους. Τυπική η φεμινιστική ψευδοεπιστήμη. Σε σωρό πανεπιστημίων της Αμερικής όμως ήδη έχουν χτιστεί δίκτυα ρουφιανιάς μέσα από τα οποία καταγγέλλονται όλες αυτές οι επικίνδυνες μικροεπιθέσεις. Υπάρχει ακόμα και app στο κινητό για να κάνεις μια τέτοια καταγγελία.
Οι καταμετρήσεις δείχνουν πως οι περισσότεροι μαθητές καταγγέλλουν ανέκδοτα.
Η δικτατορία της αντιμετώπισης των μικροεπιθέσεων έχει συγχωνευτεί για τα καλά στην Αμερικανική κουλτούρα. Καλλιεργώντας μια κουλτούρα ρουφιανιάς, κατασκοπίας και συκοφαντίας. Και φυσικά δεν πέρασε πολύς καιρός πριν και οι εγχώριες καραβοτσακισμένες αποφασίσουν να εισάγουν την κουλτούρα αυτή και στην Ελλάδα. Στην περιγραφή γνωστής μισανδρικής σελίδας που υπάρχει στην Ελλάδα χρόνια διαβάζουμε. “Αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω μια σελίδα για να μαζέψω όλες αυτές τις μεμονωμένες περιπτώσεις για να δώσω μια ιδέα σε τι περιβάλλον αναγκάζεται να ζει μια γυναίκα. Για να παρουσιάσω όλες αυτές τις μικροεπιθέσεις, τις προσβολές, την υποτίμηση, την συγκατάβαση αλλά και την ακραία λεκτική βία την οποία αντιμετωπίζουμε καθημερινά στο διαδίκτυο. Όχι ότι στην πραγματική ζωή δεν ζούμε σε ένα τέτοιο κλίμα, εκεί όμως οι επιθέσεις από την μία δεν μπορούν να καταγραφούν και από την άλλη αναγκάζονται να γίνουν πιο πολιτισμένες”.
Στην ίδια την περιγραφή δημοφιλούς φεμινιστικής σελίδας λοιπόν μας γίνεται εντελώς ξεκάθαρο πως η σελίδα δεν ασχολείται με τίποτε άλλο παρά με μικροεπιθέσεις. Οι οποίες φυσικά δεν έχουν κανένα επιστημονικό υπόβαθρο. Ο ψυχολόγος Scott Lilienfeld έγραψε μια έκθεση στην οποία αποκαλύπτει την αντι-επιστημονικότητα της θεωρίας του Sue για τις μικροεπιθέσεις. Ανάμεσα σε άλλα ο Lilienfeld εξηγεί πως ο όρος μικροεπίθεση είναι εντελώς ασαφής. Και μπορεί να περιλαμβάνει τα πάντα. Πως η “έρευνα” δεν ασχολήθηκε ποτέ με τις μειονότητες στις οποίες υποθετικά κάνει ζημιά. Και να δει την γνώμη τους για το πόσο αυτές όντως επηρεάζουν τις ζωές τους. Και φυσικά δεν υπάρχει κανένα απολύτως επιστημονικό δεδομένο που να δείχνει πως οι μικροεπιθέσεις μειώνουν τον μέσο όρο ζωής. Ή πως ρουφάνε “ψυχική ενέργεια”. Ή για όλα τα υπόλοιπα υποτιθέμενα φριχτά αποτελέσματα που έχουν οι μικροεπιθέσεις.
Ο Lilienfield πρότεινε να σταματήσει η κουλτούρα της ρουφιανιάς που αφορούν τις μικροεπιθέσεις.
Mέχρι τουλάχιστον να υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία και όχι ιδεολογικά που να υποστηρίζουν αυτές τις αστείες θεωρίες. Ο Derald Wing Sue απάντησε δημόσια στον Lilienfeld και ενώ παραδέχεται πως ο Lilienfield έχει δίκιο σε όσα λέει, τον κατακεραυνώνει με μια στρατηγική για την οποία έχουμε μιλήσει στο παρελθόν και που στοχεύει την επιστήμη. Με λίγα λόγια όπως και οι φεμινίστριες μας εξηγεί πως το βίωμα έχει μεγαλύτερη αξία από τα επιστημονικά δεδομένα. ‘Oταν φυσικά αυτά πάνε κόντρα στις εκάστοτε μπουρδολογίες τους.
Ο Sue λοιπόν περιγράφει την επιστήμη την οποία επικαλείται ο Lilienfeld ως “ελιτιστική” και ως “εργαλείο των καταπιεστών”. Eπειδή ο Lilienfeld ζητά τα εντελώς αυτονόητα επιστημονικά δεδομένα για να δώσει έστω και την παραμικρή αξία στα φεμινιστικά παραληρήματα του Sue. O Sue εξηγεί ξεκάθαρα πως το “βίωμα” -για το οποίο μιλήσαμε πρόσφατα και που εξηγήσαμε πως ο σκοπός του είναι ακριβώς αυτός- των μειονοτήτων δεν λαμβάνεται υπόψιν και πως το βίωμα αυτό είναι πιο σημαντικό από την επιστημονική μέθοδο της ελίτ.
Το αστείο φυσικά και η υποκρισία είναι πως ούτε και ο ίδιος ο Sue έχει λάβει υπόψιν το “βίωμα” των μειονοτήτων. Mιας και δεν έχει διεξάγει καμία απολύτως έρευνα σε αυτές τις ομάδες όσον αφορά τις θεωρίες του για τις μικροεπιθέσεις, όπως του υπέδειξε ο Lilienfeld. Ο Sue αποκαλεί την κριτική του Lilienfeld πάνω στις μικροεπιθέσεις και την απαίτηση του για επιστημονικά στοιχεία, μικροεπίθεση. Και αυτό είναι το πρόβλημα.
Ο όρος είναι τόσο ευρύς που μπορεί να συμπεριλάβει κυριολεκτικά τα πάντα.
Στην ουσία η φεμινιστική ψευδοεπιστήμη γίνεται ένα εργαλείο ελέγχου και φόβου μέσω απειλής και επερχόμενης τιμωρίας, για κυριολεκτικά οτιδήποτε μπορεί να πει ή να κάνει ένας άντρας. Τα κομπλιμέντα και τα βλέμματα έχουν ήδη χαρακτηριστεί ως σεξουαλική παρενόχληση στους χώρους εργασίας. Τα ανέκδοτα, οι γελοιογραφίες, το σποτ του Λούλη και ένα σχόλιο στο ίντερνετ ως σεξισμός. Στην Ελλάδα ήδη οι φεμινίστριες χρησιμοποιώντας ψευδο-έρευνες -σαν του Sue- ασκούν πίεση για να υιοθετηθεί ανάλογο νομικό πλαίσιο. Στην Κύπρο όπως είδαμε γίνονται συζητήσεις ποινικοποίησης του σεξισμού με τιμωρία φυλάκισης εώς και 5 έτη. Τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβεις ότι δεν αθώο, ότι δεν είναι ισότητα και πάνω από όλα ότι δεν είναι αστείο;
