Εσείς μάθατε πως εκδόθηκε οδηγός μετακίνησης των αντρών; Μία γνωστή φεμινιστική στρατηγική είναι ζητάνε οι φεμινίστριες κάτι που ακούγεται εξωφρενικό. Ώστε μετά να πλασάρουν πιο εύκολα κάτι που μπροστά του το προηγούμενο φαντάζει κανονικό. Ή ακόμα και αθώο. Έτσι λοιπόν λίγες ημέρες μετά τηv πρόταση βουλευτίνας να υπάρχει περιορισμός της μετακίνησης των αντρών μετά τις 6, δυο φεμινιστικές οργανώσεις κυκλοφόρησαν έναν “οδηγό μετακίνησης” των αντρών.
Των “καλών” αντρών.
Μέσα σε 7 απλά βήματα ο οδηγός μετακίνησης ¨καλών” αντρών εξηγεί στους άντρες, πως πρέπει να περπατάνε, τι να φοράνε, πως να μιλάνε. Ή να μην μιλάνε. Εάν θα μιλάνε στο κινητό τους ή όχι, εάν θα τρέχουν ή θα περπατάνε. Και εάν θα πρέπει να είναι στον ίδιο δρόμο με μια γυναίκα. Όλα φυσικά στο όνομα της ασφάλειας. Μέσα φυσικά από αυτή την προπαγάνδα οι φεμινίστριες διαιωνίζουν τον μύθο ότι οι γυναίκες κινδυνεύουν στους δρόμους, ενώ είναι οι άντρες που κινδυνεύουν στους δρόμους, και επικαλούνται πάλι ένα υποτιθέμενα συλλογικό βίωμα που εξηγεί πως επειδή φοβούνται ο φόβος αυτός έχει βάσεις. Και πως πρέπει να ληφθούν μέτρα για αυτό.
Μέσα από ένα πατροναριστικό ύφος εξηγούν πως μπορεί και να είσαι “καλός άντρας”. Όμως η γυναίκα που “φοβάται τους άντρες” (επειδή συνήθως είναι κακοί ρε παιδί μου οι άντρες) δεν το ξέρει αυτό. Πολλοί θα είναι ανίκανοι να διακρίνουν την φρικιαστική προπαγάνδα μίσους που βρίσκεται πίσω από αυτό το φυλλάδιο. Δεν μένει όμως παρά να αλλάξει την λέξη “άντρας” με την λέξη “μαύρος” για να καταλάβει που ακριβώς αποσκοπούν αυτές οι πρακτικές. Στην κανονικοποίηση της μισανδρίας.
Και σε περισσότερη ποινικοποίηση κατά των αντρών.
Και διερεύνηση του φάσματος των υποτιθέμενων εγκληματικών συμπεριφορών τους. Πλέον έχουμε το κομπλιμέντο και το κοίταγμα ως εγκληματικές συμπεριφορές που πρέπει να τιμωρούνται. Τώρα; Περπατάς πίσω από μία γυναίκα και αυτή φοβήθηκε; Φοράς κουκούλα καθώς περπατάς δίπλα της; Στην Βικτωριανή περίοδο οι άντρες έπρεπε να ακολουθήσουν ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο για να μιλήσουν σε μια γυναίκα. Έπρεπε να συστηθούν επίσημα και υπήρχε ένα τεράστιο φάσμα κανόνων για το τι ερωτήσεις μπορούσαν να της κάνουν. Δεν μπορούσαν καν να της απευθυνθούν με το μικρό της όνομα και υπήρχε ένα ολόκληρο κοινωνικό αλλά και νομικό πλαίσιο που τους τιμωρούσε εάν δεν ακολουθούσαν τους κανόνες αυτούς κατά γράμμα. Οποιαδήποτε ομοιότητα δεν είναι τυχαία.
