Ας συνεχίσουμε να εξετάζουμε το πως ο Joe Biden και ο φεμινισμός έδωσαν τα χέρια. Ακούγοντας τι είχε να πει μια γυναίκα που έπαιξε τεράστιο επικοινωνιακό ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία του. “Είναι τεράστια τιμή που μου ζητήθηκε να παραβρεθώ στην συγκέντρωση των Δημοκρατικών σήμερα. Με περίσσια σκέψη δέχτηκα αυτή την ευκαιρία να αντιπροσωπεύσω εκατομμύρια Αμερικανών που έχουν αποκλειστεί”. Το ζήτημα είναι πως μιλάμε για την Donna Hylton, μια μαύρη γυναίκα που έχει καταδικαστεί για την απαγωγή, τον βασανισμό, τον βιασμό, τον ακρωτηριασμό και την δολοφονία ενός 62χρονου άντρα.
H Hylton μαζί με έξι ακόμα συνεργούς απήγαγε τον Thomas Vigliarolo το 1985 και για 20 ημέρες τον βασάνιζαν, τον άφησαν νηστικό, τον έκαιγαν, τον βίαζαν με έναν λοστό και στο τέλος τον δολοφόνησαν. Η ίδια η Hylton σύνθλιψε τους όρχεις του Vigliarolo με μια πένσα όσο αυτός ήταν ακόμα ζωντανός. Θα αναρωτιέσται πως ο Joe Biden και ο φεμινισμός κατάφεραν να αναδείξουν μια τέτοια γυναίκα ως ηρωίδα. Η Donna Hylton όχι μόνο μίλησε στην συγκέντρωση των Δημοκρατικών ως επίτιμη καλεσμένη αλλά συμμετείχε και στην διαφήμιση προώθησης του κόμματος. Η λατρεία όμως στο πρόσωπο της Donna Hylton δεν ξεκίνησε από εκεί.
Ήταν επίσημη καλεσμένη του Women’s March το 2017. To Women’s March είναι ίσως το μεγαλύτερο κίνημα φεμινιστριών παγκοσμίως και η πρόεδρος του έχει κατηγορηθεί ορθώς για ξέπλυμα της σαρία. Στην ομιλία της ανέφερε πως ήταν φυλακισμένη για 27 χρόνια αλλά όχι τον λόγο. Χιλιάδες φεμινίστριες την χειροκρότησαν. Και φυσικά ήταν καλεσμένη σε δεκάδες τηλεοπτικές εκπομπές στις οποίες μίλησε για το αντρικό λευκό προνόμιο.
Για το αντρικό λευκό προνόμιο.
Η Hylton έγραψε την αυτοβιογραφία της A little piece of light, στην οποία μας εξηγεί πως όσα έκανε ήταν το αποτέλεσμα κακοποίησης και βιασμών που είχε βιώσει στην παιδική της ηλικία και επειδή φυσικά αυτό είναι αυτόματα αλήθεια μιας και το γράφει μια γυναίκα, και εμείς πιστεύουμε τις γυναίκες, το βιβλίο παρουσιάζεται ως ένας “ύμνος επιβίωσης, κάθαρσης, ελπίδας και γυναικείας αλληλεγγύης” από τεράστιους εκδοτικούς οίκους. Το βιβλίο σύντομα θα γίνει ταινία που να είσαστε σίγουροι θα παρουσιάζει τα όσα έγραψε η Hylton για την κακοποίηση της ως πραγματικά γεγονότα και δεν θα εστιάζει καθόλου στο θύμα της αλλά στο μεγαλείο του θάρρους της να αντέξει την τιμωρία που της επέβαλε η κοινωνία για το έγκλημα που διέπραξε.
Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που μια γυναίκα δολοφόνος αγιοποιείται και παρουσιάζεται ως το πραγματικό θύμα στις κοινωνίες μας. Το 1969 στην δίκη της Valerie Solanas, μιας γυναίκας που έγραψε ένα ολόκληρο μανιφέστο για τους λόγους που οι άντρες πρέπει να δολοφονούνται και που αποπειράθηκε να σκοτώσει τον Andy Warhol και δύο ακόμα άντρες, η Παγκόσμια Ένωση Γυναικών στάθηκε στο πλευρό της Solanas ονομάζοντας την ηρωίδα του γυναικείου φύλου.
Στην περίπτωση της Aileen Wuornos οι φεμινίστριες υποστηρίζουν πως ήταν σε αυτοάμυνα και τις 7 φορές που σκότωσε. Η φεμινίστρια συγγραφέας Phyllis Chesler έχει μιλήσει και γράψει πολλές φορές για την Aileen Wuornos. Παρουσιάζοντας την κάποιες φορές σαν μια εικονική ηρωίδα που πολέμησε κατά της πατριαρχικής βίας. Και άλλες σαν ένα κακοποιημένο θύμα που οδηγήθηκε στα όρια της τρέλας. Αναφέρει σε ένα από τα βιβλία της “Κοριτσάρα μου, είχες πιάσει το νόημα από την αρχή. Ότι κάποιες γυναίκες τις μεταχειρίζονται σαν σκουπίδια, είτε είναι ζωντανές είτε νεκρές” και πως “είχε μεγάλη αξιοπρέπεια”.
Μια κατά συρροή δολοφόνος αντρών είχε “μεγάλη αξιοπρέπεια”.
To 2018 η Susan Sheehan γράφει ένα απολογητικό άρθρο για την Hylton. Κοιτώντας το αρχείο της Sheehan βλέπουμε πως δεν είναι η πρώτη φορά που γράφει ένα απολογητικό άρθρο για μια γυναίκα εγκληματία αλλά η πολλοστή μιας και το κάνει από το 1977. Μόνο για γυναίκες εγκληματίες φυσικά. Μην με παρεξηγείτε. Πιστεύω πραγματικά στον σωφρονισμό, την αλλαγή του ανθρώπου και την συγχώρεση. Έχω γράψει γράψει άρθρα για την αποκαταστατική δικαιοσύνη. Πραγματικά χαίρομαι όταν εγκληματίες, άντρες και γυναίκες, αφήνουν πίσω το σκοτεινό παρελθόν τους. Και εντάσσονται ξανά στις κοινωνίες μας ως ενεργά της μέλη. Όμως μπορούμε να διακρίνουμε την κραυγαλέα υποκρισία πίσω από την υπόθεση της Donna Hylton. Και το πόσο εύκολα ο Joe Biden και το φεμινισμός την ανέδειξαν σε ηρωίδα.
Ας φανταστούμε ένα σενάριο όπου ένας άντρας βασάνιζε για 20 ημέρες μια γυναίκα. Την ακρωτηρίασε, την έκαψε, την βίαζε και στο τέλος την δολοφόνησε. Ένα σενάριο όπου μετά ο άντρας αυτός καλείται να μιλήσει μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες άτομα και χειροκροτείται. Που γράφονται βιογραφίες για αυτόν και απολογητικές ταινίες που τον παρουσιάζουν ως ήρωα που φέρει ελπίδα. Που γράφονται για αυτόν απολογητικά άρθρα, που καλείται σε δεκάδες τηλεοπτικές εκπομπές για να μιλήσει. Και που στέκεται δίπλα στους ισχυρότερους πολιτικούς μιας χώρας και στον Πρόερδο της Αμερικής, το σενάριο αυτό φαντάζει επιστημονική φαντασία.
Δεν έχει γίνει ποτέ και ούτε πρόκειται.
Και όμως είναι μια πραγματικότητα για τις γυναίκες. Μια πραγματικότητα που επαναλαμβάνεται εδώ και δεκαετίες στις κοινωνίες τις οποίες οι φεμινίστριες αποκαλούν πατριαρχικές. Σε μια κοινωνία που ήδη αντιμετωπίζει μεροληπτικά τις γυναίκες δολοφόνους και βιάστριες, και που συνεχώς διαμορφώνει πολιτικές για να τις κρατάει έξω από τις φυλακές, αν κάποιος τολμήσει έστω να αναφέρει πως και οι άντρες δολοφόνοι και βιαστές είχαν εξίσου κακοποιηθεί στην συντριπτική τους πλειοψηφία όταν ήταν παιδιά, θα χαρακτηρίζονταν αμέσως ως απολογητής βιαστών και μισογύνης. Η ίδια κοινωνία που δεν διστάζει να τοποθετήσει σε βάθρα λατρείας και πολιτικής δύναμης γυναίκες που έπραξαν φριχτά εγκλήματα. Εγκλήματα κατά των αντρών. Να τους δώσει δημόσια βήμα, να τις χειροκροτήσει και να νιώσει συμπόνια, κατανόηση για αυτές. Και να τις δει ακόμα και ως παραδείγματα προς μίμηση μέσα από ταινίες και βιβλία. Που εστιάζουν σε μυθοπλαστικές παραστάσεις τους.
Και αυτά όσο το νομικό πλαίσιο για τους άντρες γίνεται ολοένα και αυστηρότερο και καθώς πράγματα όπως τα κομπλιμέντα, το κοίταγμα και το φλερτ αντιμετωπίζονται πλέον ως ειδεχθής εγκλήματα και μπορούν να καταστρέψουν κυριολεκτικά την ζωή ενός άντρα. Ένα νομικό πλαίσιο που διαμόρφωσε ο ίδιος ο Joe Bidden που όμως δεν διστάζει να έχει ως συνεργάτη του μια γυναίκα που σύνθλιψε τους όρχεις ενός αθώου άντρα με πένσα αφότου πρώτα τον βίαζε με έναν λοστό για ημέρες. Μια γυναίκα που ο ίδιος φεμινισμός που βιάστηκε να ξεπλύνει τις κατηγορίες για σεξουαλική παρενόχληση του Joe Biden, ανέδειξε σε ηρωίδα.
