Γυναίκες συγγραφείς με αντρικό ψευδώνυμο
Πριν λίγες ημέρες αποκαλύφθηκε πως η γυναίκα που κέρδισε ένα λογοτεχνικό βραβείο για το καλύτερο βιβλίο ήταν τρεις άντρες που έγραψαν με γυναικείο ψευδώνυμο. Οι φεμινίστριες εξοργισμένες ξεκίνησαν να ζητούν να μετακινηθεί το βιβλίο στα βιβλιοπωλεία από τα ράφια των γυναικών συγγραφέων και να πάει στα ράφια των αντρών. Ζητούν επίσης να επιστραφεί το βιβλίο στον εκδοτικό οίκο ως ένδειξη διαμαρτυρίας για το περιστατικό.
Ο ένας από τους τρεις συγγραφείς είπε συγκεκριμένα: “δεν κρυφτήκαμε πίσω από μια γυvαίκα. Κρυφτήκαμε πίσω από ένα όνομα”.
Και πόσο διαφορετικό είναι αυτό άραγε από ότι έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν κυριολεκτικά εκατοντάδες γυvαίκες συγγραφείς; H Amantine Lucile Aurore Dudevant Nee Dupin έγραφε με το όνομα George Sand. Η Mary Ann Evans ως George Eliot. Η Katherine Harris Bradley και η ανιψιά της Edith Emma Cooper, έγραφαν ως Michael Field. Η Meg Howrey και η Christina Lynch ως Magnus Flyte. Η Nora Roberts ως J.D. Robb.
Οι αδερφές Brontë έγραφαν με τα ψευδώνυμα Currer, Ellis και Acton Bell. H Louisa May Alcott συγγραφέας του “Μικρές Κυρίες” έγραφε ως A.M. Barnard και τα βιβλία που έγραψε με αυτό το όνομα αποκαλύφθηκαν ως δικά της μετά τον θάνατο της. Η Violet Paget έγραφε ως Vernon Lee. Η Karen Blixen έγραφε ως Pierre Andrézel. Η Katharine Burdekin ως Constantine. H Alice Bradley Sheldon ως James Tiptree Jr.
Η June Tarpé Mills ως Tarpé Mills. Και ακόμα και η J.K. Rowling έγραψε βιβλίο με το όνομα Robert Galbraith. Εδώ και εκατοντάδες χρόνια, στην υποτιθέμενα “πατριαρχική” κοινωνία μας οι γυναίκες χρησιμοποιούν αντρικά ψευδώνυμα για να γράψουν βιβλία με στόχο να προσελκύσουν το αντρικό αγοραστικό κοινό. Κανένας δεν τους απαγόρευσε να γράψουν με το πραγματικό τους όνομα. Ήταν κάτι που έκαναν καθαρά για λόγους μάρκετινγκ.
Οι αναφορές είναι όλες ίδιες και χωρίς καμία διαφορά.
Οι αδερφές Brontë είχαν πει: “Δεν γράφαμε ως γυναίκες επειδή εκείνο τον καιρό αισθανθήκαμε πως ο τρόπος γραφής μας θα αποκαλούνταν θηλυκός και θεωρήσαμε πως ο κόσμος θα μας αντιμετώπιζε μεροληπτικά”. Η Mary Ann Evans έγραφε με αντρικό ψευδώνυμο “για να καταπολεμήσει τα στερεότυπα”.
Η Alice Bradley Sheldon είχε δηλώσει σε συνέντευξη της. “Ένα αντρικό ψευδώνυμο μου φάνταζε ως καλό καμουφλάζ. Αισθάνθηκα πως θα περνούσε έτσι απαρατήρητο”. Και η J.K. Rowling δήλωσε πως “ήθελα να γυρίσω στις ρίζες του συγγραφέα και να γράψω κάτι χωρίς την πίεση του ονόματος μου”.
Με λίγα λόγια σε καιρούς έντονης μυθικής “πατριαρχία”, οι γυναίκες επέλεγαν να γράφουν με αντρικά ψευδώνυμα επειδή εξυπηρετούσε δικούς τους σκοπούς, προσωπικούς αλλά και εμπορικούς. Τώρα που όμως οι άντρες κάνουν το ίδιο για τους ίδιους ακριβώς λόγους ο φεμινισμός απαιτεί το βιβλίο τους να μποϊκοταριστεί και να λογοκριθεί. Και να είστε σίγουροι πως δεν θα επιθυμούν το ίδιο για όλα αυτά τα βιβλία γυναικών που γράφτηκαν για τους ίδιους ακριβώς λόγους με αντρικό ψευδώνυμο.
