Οποιοσδήποτε έχει σερφάρει ένα λεπτό στο ίντερνετ τα τελευταία 5 χρόνια θα γνωρίζει ήδη για την υποτιθέμενη τοξική αρρενωπότητα. Σύμφωνα με ένα πρόσφατο άρθρο της ψυχοθεραπεύτριας Diane Barth η τοξική αρρενωπότητα είναι ο δούρειος ίππος για ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Μεταμφιέζοντας τον μισανδρισμό της ως ενδιαφέρον η Barth μας εξηγεί ότι θέλει να σώσει τους άντρες από αυτή την ασθένεια που η κοινωνία τους επιβάλλει.
Στο κείμενο της επικαλείται τα εξής χαρακτηριστικά ως άμεσα συνδεδεμένα με την τοξική αρρενωπότητα: αποστροφή της θηλυκότητας, ανάγκη για επιτυχία, αποστροφή της έκφρασης αδυναμίας, αίσθηση περιπέτειας, ανάγκη για ρίσκα και φυσικά βία. Όλα αυτά έχουν άμεση σύνδεση μας εξηγεί με την ομοφοβία, τον εκφοβισμό και την σεξουαλική παρενόχληση σε ένα παραλήρημα ανοησίας και εικασιών. Το βασικό σφάλμα στην λογική της “ψυχοθεραπεύτριας” είναι όπως πολλοί εξάλλου επιστήμονες έχουν ήδη υποδείξει, πως τουλάχιστον τα περισσότερα εάν όχι όλα από αυτά τα χαρακτηριστικά της “τοξικής αρρενωπότητας” είναι άμεσα συνδεδεμένα με την αντρική βιολογική κατασκευή και συγκεκριμένα με την τεστοστερόνη, και δεν μπορεί απλά να “επαναπρογραματιστούν” όπως προτείνει η Barth.
Είναι απλά στιγματισμός γενετήσιων αντρικών χαρακτηριστικών.
Και αυτό επειδή ενώ κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα χαρακτηριστικά αυτά συνδέονται κάποιες φορές άμεσα με σφαλερές συμπεριφορές, δεν συνδέονται μόνο με αυτές. Συνδέονται άμεσα και με χαρακτηριστικά όπως σκληρή δουλειά, δημιουργικότητα, ανεξαρτησία, αφοσίωση, κουράγιο και επίλυση προβλημάτων.
Κάτι το οποίο είναι κατακριτέο σε ένα ένα συγκεκριμένο κόντεξτ είναι εντελώς αποδεκτό σε ένα άλλο. Η βία για παράδειγμα είναι κάποιες φορές αναγκαία για να σταματήσει την βία. Η μη έκφραση της αδυναμίας μπορεί να έχει ψυχικό κόστος αλλά μπορεί και να οδηγήσει σε πράξεις δύναμης και ηρωισμού που οι ήρωες και τα είδωλα που θαυμάζουμε είχαν πράξει. Οι άντρες που πέθαναν στις πυρκαγιές στο Μάτι ώστε οι γυναίκες και τα παιδιά να έχουν την ευκαιρία να σωθούν. Οι άντρες που νίκησαν τον Ναζισμό. Οι άντρες που καταφτάνουν πρώτοι στα σημεία φυσικών καταστροφών την ίδια στιγμή που όλοι τρέχουν στην αντίθετη κατεύθυνση. Οι άντρες που διακινδυνεύοντας ή ακόμα και θυσιάζοντας την ίδια τους την ζωή σώζουν άλλους ανθρώπους και γίνονται ήρωες.
O 22χρονος Victor Mozqueza πήδηξε σε ένα ποτάμι για να σώσει ένα πεντάχρονο αγόρι χωρίς να γνωρίζει κολύμπι. Με την τελευταία του ανάσα κράτησε το αγόρι στην επιφάνεια για να μπορέσουν να τον σώσουν οι γονείς του. Ο ίδιος πνίγηκε. “Δεν μας εκπλήσσει ” μας λέει η μητέρα του.
“Έτσι τον μεγαλώσαμε”.
Όλα τα παραπάνω εκφράζουν ένα ή περισσότερα χαρακτηριστικά της αντρικής βιολογικής κατασκευής. Και των κοινωνικών συνθηκών μέσα στις οποίες αυτός μεγαλώνει. Όλοι αυτοί οι άντρες θα προτιμούσαν να μείνουν στην ζέστη και την ασφάλεια του σπιτιού τους. Αλλά δεν το έκαναν. Ήταν και αυτή η έκφραση της αρρενωπότητας τους τοξική; Θα ήταν προτιμότερες οι κοινωνίες μας χωρίς τέτοιους άντρες;
Σε ένα μεγάλο επίπεδο οι άντρες αυτοί ήταν και οι ίδιοι θύματα των κοινωνικών στερεοτύπων που θέλουν τον άντρα να θυσιάζεται για τους υπόλοιπους στα πλαίσια μιας κοινωνικής συνθήκης που δεν έχει ποτέ απαιτηθεί από τις γυναίκες. Ή στην περίπτωση των επιστημόνων που θυσιάζουν την προσωπική τους ζωή ψάχνοντας θεραπείες και λύσεις που θα ωφελήσουν την ανθρωπότητα. Τους άντρες που κάνουν δυο και τρεις δουλειές χωρίς να δίνουν σημασία στα καταπονημένα σώματα τους ή την τσακισμένη ψυχολογία τους για να προσφέρουν μια καλύτερη ζωή στην οικογένεια τους. Ο άντρας κουβαλά το κοινωνικό φορτίο της επιτυχίας και της αυτοθυσίας.
Οι ζωές των αντρών εξαργυρώνονται για να ζούμε σε ασφαλείς και προηγμένες κοινωνίες.
Και παρόλα αυτά ο άντρας θεωρείται προνομιούχος από τον φεμινισμό. Που εκτός των άλλων δεν διστάζει να τον ντροπιάσει και να τον υποβιβάσει σε κάθε ευκαιρία. Ακόμα και για την ίδια του την βιολογική κατασκευή. Που στο τέλος της ημέρας μας βοήθησε να βγούμε από την άγρια φύση και έχτισε ασφαλείς κοινότητες. Και φυσικά δεν είναι μόνο οι γνωστοί ή οι αφανείς άντρες ήρωες η ζωντανή (ή νεκρή) απόδειξη της ανοησίας που πηγάζει από την φεμινιστική γκρίνια.
Πληκτρολογήστε man dies saving σε μια μηχανή αναζήτησης και δείτε όλες αυτές τις καθημερινές ηρωικές εκφράσεις αυτών των γενετήσιων χαρακτηριστικών που ο φεμινισμός θεωρεί “τοξικές”. Άντρες πεθαίνουν κάθε ημέρα σώζοντας ανθρώπους. Και τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζουμε τίποτα για αυτό. Επειδή το θεωρούμε δεδομένο ή επειδή η φεμινιστική προπαγάνδα συμβάλλει στην απόκρυψη τους. Προβάλλοντας μόνο άσχημα περιστατικά ή άσχημα στερεότυπα αντρικής αρρενωπότητας.
Η ίδια η μισανδρική προπαγάνδα που υποτιθέμενα θεωρεί την αρρενωπότητα “τοξική” είναι εν μέρη υπεύθυνη για την καλλιέργεια της. Εφόσον εστιάζει αποκλειστικά στην αρνητική της πλευρά επικοινωνιακά. Η αυτοθυσία των αντρών υπάρχει μέσα στις κοινωνίες που επιλέγουν να αδιαφορούν για αυτή. Να αδιαφορούν για την καλοσύνη τους.
Να αδιαφορούν για τις ζωές τους.
Κάντε μια έρευνα για τις πιο επικίνδυνες δουλειές παγκοσμίως και δείτε την συντριπτική πλειοψηφία των αντρών σε αυτές που ξεκινά από 76% και φτάνει σε 99.9%. Δείτε τα ποσοστά των θανάτων τους σε αυτές. Και δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα κάποια φεμινιστική καμπάνια “ισότητας” που να απαιτεί ίση αντιπροσώπευση σε αυτές τις δουλειές. Οπότε τι στο διάολο κάνουμε όταν παραμυθιαζόμαστε πως το μέλλον ανήκει στις γυναίκες; Πιο είναι ακριβώς το όραμα; Οι γυναίκες θα κατέχουν τις προεδρικές, εκλεκτικές, κυβερνητικές και ακαδημαϊκές θέσεις την ίδια στιγμή που οι άντρες θα είναι οι σκλάβοι της επικίνδυνης χειρωνακτικής εργασίας;
Ο φεμινισμός ξεδιάντροπα χαρακτηρίζει “τοξικό” τον μισό ανθρώπινο πληθυσμό του πλανήτη εξαιτίας γενετήσιων χαρακτηριστικών τους. Χαρακτηρίζει “τοξική” την αρρενωπότητα των αντρών βασισμένος στις εγκληματικές πράξεις κάποιων αντρών. Συγκαλύπτοντας έτσι ενεργά τα θετικά χαρακτηριστικά της αρρενωπότητας αυτής που εκφράζει η συντριπτική πλειοψηφία των αντρών. Αδιαφορώντας έτσι όχι μόνο για την προσφορά τους στις κοινωνίες μας αλλά και στην προώθηση λειψών προτύπων στα αγόρια. Τα οποία λανθασμένα μαθαίνουν πως μόνο “κακά” μπορεί να είναι από την φύση τους. Και πως πρέπει να “αλλάξουν” για να ικανοποιούν περισσότερο τις γυναίκες.
Τα αποτελέσματα της ανοησίας αυτής αρχίζουν σιγά σιγά να φανερώνονται.
Μια φεμινίστρια σε άρθρο της στην Guardian μας εξηγεί πως ενώ ήταν άνετη με το γεγονός του ότι ο άντρας της ήθελε να φοράει το νυφικό της, δεν νιώθει σωματική έλξη απέναντι του. Και φυσικά αντί να αναρωτηθεί πως η σωματική έλξη σε έναν τεράστιο βαθμό ορίζεται και από την έκφραση της αρρενωπότητας που ή ίδια έχει δαιμονοποιήσει ως “τοξική”, καταλήγει πως είναι και η ίδια επηρεασμένη από αυτήν κοινωνικά και πρέπει να μάθει να διεγείρεται από έναν άντρα που του αρέσει να ντύνεται νύφη.
Τα γενετήσια χαρακτηριστικά της αρρενωπότητας έχουν προσφέρει και συνεχίζουν να προσφέρουν στις κοινωνίες μας. Άνεση, ζωή, υγεία, ελευθερία, ασφάλεια, πρόοδο, τεχνολογική εξέλιξη και ηρωισμό. Και θα έπρεπε να προωθούνται και να γίνονται αντικείμενα λατρείας. Με τον ίδιο τρόπο που γίνονται και τα γυναικεία γενετήσια χαρακτηριστικά.
Επειδή αυτό όμως δεν πρόκειται να γίνει στο προσεχές μέλλον, το λιγότερο που μπορείτε να κάνετε είναι να ρίξετε μια γερή ματιά στην πραγματικότητα. Και να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε ασαφές ιδεολογικό δόγμα ως δικαιολογία για να συμπεριφέρεστε σαν αχάριστες γαϊδούρες.
