Οι άντρες που σκοτώνονται σε εργατικά ατυχήματα δεν απασχολούν ποτέ την δημόσια σφαίρα. Για παράδειγμα τρεις άντρες είχαν φρικιαστικό θάνατο σε εργατικό ατύχημα λίγες ημέρες πριν. Κανένας δεν ασχολήθηκε με αυτούς. Ο άντρας πλέον δεν φαντάζει ήρωας αλλά αποκλειστικά κακοποιητής. Συχνά ξεχνάμε πως είναι αποκλειστικά άντρες αυτοί που χτίζουν τους δρόμους, άντρες αυτοί που χτίζουν τα πεζοδρόμια, άντρες αυτοί που χτίζουν τις γέφυρες, τα σπίτια, τους δημόσιους χώρους. Οι γυναίκες δεν χτίζουν. Και δεν πεθαίνουν εξαιτίας εργατικών ατυχημάτων. Ιστορικά από πάντα οι άντρες ήταν αυτοί που θυσίαζαν τα σώματα τους για να κατασκευάσουν οτιδήποτε βλέπουμε τριγύρω μας.
Τα πάντα έχουν χτιστεί από άντρες.
Είδαμε για παράδειγμα πως οι πρώτες αποικίες της Αμερικής χτίστηκαν αποκλειστικά από άντρες που πέθαιναν μέχρι και σε ποσοστό 90% του συνολικού αριθμού τους και που είχαν φτάσει μέχρι και σε σημείο κανιβαλισμού από τις άθλιες συνθήκες, πριν οι γυναίκες αποφασίσουν να έρθουν σε αυτές, εφόσον οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, τα σπίτια και τα μαγαζιά είχαν χτιστεί. Και οι θυσίες των αντρών συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Παγκοσμίως σχεδόν όλοι οι θάνατοι που προέρχονται από εργατικά ατυχήματα είναι αντρών. Γιατί πολύ απλά αυτοί κάνουν τις δύσκολες και επικίνδυνες δουλειές που οι γυναίκες αρνούνται να κάνουν.
Παγκοσμίως 2.3 εκατομμύρια πεθαίνουν κάθε χρόνο από εργατικά ατυχήματα και ασθένειες. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών είναι άντρες με ποσοστά άνω του 90% στις περισσότερες χώρες Όπου καταμετρήσεις γίνονται ανά φύλο. 95% στην Αυστραλία, 92.5% στην Αμερική και στην Ελλάδα 89.1%. Οι φεμινίστριες που γνωρίζουν καλά το τεράστιο χάσμα που υπάρχει στα φύλα όσον αφορά τους θανάτους στην εργασία προσπαθούν μεθοδικά να το αποκρύψουν με το να μην κάνουν αναφορές σε φύλο στις έρευνες και στις αναφορές στατιστικών. Οι άντρες σκοτώνονται σχεδόν αποκλειστικά σε εργατικά ατυχήματα.
Σε αυτό το βίντεο για παράδειγμα ο Αυστραλός γερουσιαστής David Leyonhjelm ρωτάει στην Βουλή την πρόεδρο του τμήματος Ισότητας Φύλου γιατί η έκθεση για τα εργατικά ατυχήματα που του παρέδωσε δεν εμπεριέχει θανάτους ανά φύλο. Η φεμινιστική υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Την στιγμή ακριβώς που αποκρύπτει μεθοδικά το μαρτύριο των αντρών. Και που έρχεται αντιμέτωπη με έναν άντρα που επιμένει να μάθει το γιατί.
Οι γυναίκες λοιπόν δεν πέθαναν για να χτίσουν τον δημόσιο χώρο.
Οι άντρες πέθαναν. Και συνεχίζουν να πεθαίνουν. Όσο τα προβλήματα και οι θάνατοι τους δεν έχουν την αρμόζουσα προσοχή στην δημόσια σφαίρα εξαιτίας της φεμινιστικής μισανδρικής προπαγάνδας. Και της συνεχούς ενασχόλησης μας με ανούσια θέματα υποτιθέμενου “σεξισμού” και ισότητας κατά το δοκούν. Η άγνοια, η έλλειψη ενημέρωσης, η προπαγάνδα μίσους και ο αποπροσανατολισμός των φεμινιστριών συνεχίζουν να καλλιεργούν ένα κοινωνικό πλαίσιο τρόμου στις κοινωνίες μας. Δημιουργώντας ένα κλίμα ντροπιασμού και μίσους απέναντι στους άντρες, ακόμα και στους ήρωες. Άντρες που συνεχίζουν να θυσιάζουν τα σώματα τους και να υποφέρουν σιωπηλά για να χτίζουν τις κοινωνίες που αυτές απολαμβάνουν χωρίς να πληρώσουν κανένα τίμημα.
