Ο φεμινισμός απαιτεί πάντα εύσημα, δεν φέρει όμως ποτέ την ευθύνη. Η Leonor Flores είναι πολιτικός μηχανικός στην Φλόριντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Μια επιτυχημένη επαγγελματίας και μαμά δυο κοριτσιών τα οποία φυσικά μεγαλώνει ως φεμινίστριες. Το 2018 δούλεψε ως διευθύντρια έργου στην κατασκευή μιας γέφυρας η οποία σχεδιάστηκε από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα που είναι διάσημο για τα προγράμματα συμπεριληπτικότητας του και τον αγώνα του για ισότητα των φύλων.
Η Leonor πήρε τις κόρες της Michelle και Gabriela να δουν την ανέγερση του έργου. Και με συγκίνηση διαβάζουμε άρθρα που γράφτηκαν για να αποθεώσουν την δουλειά της γυναίκας μηχανικού. Πως είναι σημαντικό οι κόρες της να δουν ότι μπορούν να γίνουν και αυτές μηχανικοί. “Είναι σημαντικό” μας λέει H Leonor “για μένα ως γυναίκα και σαν μηχανικό, να μπορώ να εμφυσήσω στην κόρη μου ότι μπορεί να ακολουθήσει τα βήματα μου, μιας και πιστεύω πως οι γυναίκες έχουν μια διαφορετική προσέγγιση. Είμαστε ικανές να βάζουμε ένα καλλιτεχνικό άγγιγμα και είμαστε ικανές να χτίζουμε”.
Η ομάδα που έχτισε την γέφυρα κέρδισε την χρηματοδότηση 11.4 εκατομμυρίων δολαρίων το 2013 από το Υπουργείο Μεταφορών των ΗΠΑ στα πλαίσια του προγράμματος TIGER, και αποτελούνταν αποκλειστικά από μέλη του Πανεπιστημίου της Φλόριντα στο οποίο φοίτησε η Leonor και ήταν όπως το άρθρο του Πανεπιστημίου περιέγραφε “η πρώτη στο είδος της” εστιάζοντας φυσικά στην συμμετοχή των γυναικών που την έχτισαν.
Η γέφυρα κατέρρευσε την επόμενη ημέρα σκοτώνοντας έξι ανθρώπους και τραυματίζοντας σοβαρά οχτώ ακόμα.
“Κοιτάζοντας τα στοιχεία που έχουμε ο σχεδιασμός της γέφυρας δεν φαίνεται να ήταν κατασκευαστικά λογικός” μας εξηγεί εκ των υστέρων ο David Beck, ένας πολιτικός μηχανικός πραγματογνώμονας σε τέτοια περιστατικά.
Και γιατί να ήταν κατασκευαστικά λογικός εξάλλου; Όπως μας έκανε εντελώς ξεκάθαρο η Leonor Flores την προηγούμενη κιόλας ημέρα πριν την κατάρρευση της γέφυρας εκτός από το να χτίζει ήταν ικανή να βάζει και “καλλιτεχνικό άγγιγμα”.
Ένα λοιπόν Πανεπιστήμιο που χρησιμοποιεί μύθους για να παρέχει προνόμια στις γυναίκες που επιθυμούν να σπουδάσουν θετικές επιστήμες και τις προωθεί σε κάθε ευκαιρία εις βάρος των αντρών, κέρδισε μια κρατική χρηματοδότηση 11.4 εκατομμυρίων, παίρνοντας την από τα χέρια άλλων ικανών αντρών, και έχτισε σε πάροδο 5 ετών -φροντίζοντας συνεχώς να μας υπενθυμίζει τον ρόλο που έπαιξαν οι γυναίκες στην κατασκευή της- μια γέφυρα που την επόμενη κιόλας ημέρα κατέρρευσε σκοτώνοντας έξι άτομα και τραυματίζοντας 8 ακόμα. Στο όνομα φυσικά της ισότητας. Ο φεμινισμός απαιτούσε τα εύσημα.
Και εάν νομίζατε πως αυτό θα αρκούσε για να πάρουν το μάθημα τους κάνετε φυσικά λάθος. Έναν χρόνο μετά την τραγωδία, το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν μας ενημερώνει πως επιτέλους οι μισοί μηχανικοί που αποφοιτούν από εκεί είναι γυναίκες (λες και αυτό πρέπει να σημαίνει κάτι απαραίτητα), μας εξηγεί πως ακριβώς το πέτυχε: “Το να είσαι ένας επιτυχημένος μηχανικός είναι ακόμα μια προϋπόθεση, αλλά δεν αρκεί από μόνο του. Οι αρχηγοί μας πρέπει να μπορούν να διακρίνουν και να αντιμετωπίζουν την ανισότητα και τις προκαταλήψεις. Και πρέπει να προτείνουν τρόπους για να τους αντιμετωπίζουν”.
Τουλάχιστον το Πανεπιστήμιο πάλι καλά θεωρεί πως το να είσαι ένας πετυχημένος μηχανικός παραμένει ακόμα προϋπόθεση.
Μέσα στο πλαίσιο της επαναπροσδιόρισης των θετικών επιστημών από τον φεμινισμό που απεχθάνεται τα επιστημονικά κατορθώματα των αντρών, είναι γνωστή η τακτική της αποκαθήλωσης των αντρών επιστημόνων -ακόμα και αυτών που έχουν προσφέρει σημαντικά στην εξέλιξη επιστημονικών μεθόδων που ωφελούν όλη την ανθρωπότητα- και η αποκλειστική προβολή των γυναικών επιστημόνων. Γυναίκες επιστήμονες προβάλλονται και βραβεύονται ακόμα και όταν λένε ψέματα για τα κατορθώματα τους. Την ίδια στιγμή που λαμπροί άντρες που το επιστημονικό τους έργο έχει εξελίξει την επιστήμη, ντροπιάζονται, καλούνται σε δημόσιες απολογίες και απολύονται επειδή είπαν μια “σεξιστική” λέξη.
Φυσικά αυτό δεν γίνεται μόνο στον χώρο της επιστήμης αλλά παντού. Βιάστηκε πχ η ελληνική και ξένη αρθρογραφία να μας εξηγήσει πως γυναίκες ήταν αυτές που “εξάρθρωσαν” την Χρυσή Αυγή. Μόνο. Ξεχνώντας φυσικά τον ρόλο που έπαιξαν οι άντρες στην υπόθεση όπως για παράδειγμα του Δημήτρη Κουρετζή που ήταν αυτός που μετά από έρευνα στην σκηνή του εγκλήματος εντόπισε το μαχαίρι του Ρουπακιά, αυτός ήταν που έβαλε το περιπολικό του σε τέτοιο σημείο ώστε να μην μπορέσει να διαφύγει με το αυτοκίνητο του ο δολοφόνος, αυτός ήταν που τον ανέκρινε και αυτός που τον συνέλαβε. Και που σαν ανταμοιβή απειλήθηκε, και αναγκάστηκε σε παραίτηση. Σε αντίθεση με την Αγγελική Λεγάτου που εξυμνήστηκε απλά επειδή ήταν γυναίκα. Για κάτι που δεν έκανε και που η μαρτυρία της έρχονταν σε αντίθεση με τα όσα ειπώθηκαν από τους μάρτυρες. Επειδή ο φεμινισμός απαιτούσε τα εύσημα.
Ή τον πατέρα του Παύλου Φύσσα που τα μέσα κατέστησαν αόρατο.
Για να προβάλλουν ως αποκλειστική ηρωίδα και σύμβολο την μητέρα του. Η ακόμα ξεχνώντας βολικά πως η πρόταση να μην μπει κανένας φυλακή πέρα του Ρουπακιά ήταν από γυναίκα εισαγγελέα. Η οποία μάλιστα καμία εγκληματική οργάνωση δεν είδε πουθενά. Εάν όμως η Χρυσή Αυγή αθωώνονταν να είστε σίγουροι πως δεν θα ήταν λάθος των γυναικών. Αλλά της πατριαρχίας που δαιμονιάζει τις γυναίκες που και που εσωτερικά. Και άρα θα έφταιγαν οι άντρες για την αθώωση και όχι η γυναίκα εισαγγελέας. Και αυτό είναι ξεκάθαρο μιας και ακόμα και τις γυναίκες μέλη της Χρυσής αυγής καλούμαστε “να τις καταλάβουμε” επειδή “δεν είναι τέρατα”, όπως οι άντρες μέλη της Χρυσής Αυγής που είναι.
Τώρα όμως που η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε τα εύσημα τα παίρνουν αποκλειστικά οι γυναίκες. Και όχι οι άντρες που διακινδύνεψαν την ζωή τους, είπαν την αλήθεια και τιμωρήθηκαν για αυτό. Σε αντίθεση με γυναίκες που δεν έκαναν τίποτα όσο ο Παύλος Φύσσας δολοφονούνταν δίπλα τους, είπαν ψέμματα. Και βραβεύτηκαν για αυτό. Και όσο οι κοινωνίες μας δημιουργούν ηρωίδες από εκεί που δεν υπάρχουν, φροντίζοντας παράλληλα να ξεχνούν ή ακόμα και να ντροπιάζουν τους άντρες ήρωες απλά επειδή είναι άντρες, οι γέφυρες επικοινωνίας που με τόσο κόπο χτίσαμε στις κοινωνίες μας γκρεμίζονται στο όνομα ενός ιδεολογικού μισανδρικού μορφώματος.
Μια μέρα μετά την κατάρρευση της γέφυρας στην Φλόριντα το Πανεπιστήμιο της έκανε μια διόρθωση στο άρθρο. Στο άρθρο που την προηγούμενη ημέρα είχε εκδώσει. Και που εξυμνούσε την γυναίκα Leonor Flores για την πολύτιμη προσφορά της στην κατασκευή της. Η διόρθωση έλεγε πως η Leonor Flores δεν εργάστηκε ποτέ στην κατασκευή της γέφυρας αυτής. Ο φεμινισμός απαίτησε τα εύσημα, δεν έφερε όμως ποτέ την ευθύνη.
